首页 > 诗文 > 寄周安孺茶 > 拼音版

《寄周安孺茶》拼音版

宋代苏轼

zhōuānchá--shì

zāitiānnèizhízhī

língpǐnbiāojiǒngchāofáncǎo

míngcóngdànshǐjiàntóngjūn

yǒngshuízuìxiānjuéchuánwéi

tángrénwèizhīhǎolùnzheshǐ

chángqīngliúdāngniángāozhú

suì使shǐtiānxiàshìshìǒu

dànzhōngzhēnjiānzhībāng

鹿ményǒujiāshìlǎnzhǔ

xièhòutiānsuíwēngpiānzhānggēng

kāiyuánshānxiàpíngsōngjiāng

yǒuxìnghuīháocànráncúnjiǎn

guǎàishìhǎoběn

yuèshǎoniánshíhuíjīng

suīfēizhěyīnhuòhuá

jiànwánzhōng齿chǐyànliángròu

xiǎolóngshìfènshìzhū

tuánfèngkuíhuāshì

guìrénjīnpěngwánqiějiān

wèishùzhùbēidìngzhīshuāngjǐng

yántǎozhìwèishíliù

ěrjiāngxúnsēng访fǎngyōu

gāorénduōxiátànjiūshú

wéndàozǎochūnshíxiéaaaa4455chū

jīngléiwèilěicǎicǎiyíng

xuánquánzhēngfāngqìngtíng宿

qīnghuǒhòujǐnyíngsuō

dànqǐngjiānláojīngshífèicáng

xiūtǒngjìngrǎnruòlóngyúnqiě

wèiméirùnqīnnuǎnrén

yǒugānggěngxìngshòuxiānjièchù

yòuruòliánxīnnánjiāngwēihuì

qíngtiānchǎngshíniǎnqīng绿

yǒngxiánbīnquánxīn

xiāngnóngduólánnènqiū

mǐnjìngchuánkuāfēngmiànzhōu

yúnjiābáishèngzhōngshānaaaa4411

hǎoshìbēishēnchuāngchūnshuì

qīngfēngliǎnglíng鸿hóng

jiēshēnshuǐjīng

zizhàzhōnglíngnǎikāngwáng

péiqǐngcéngchángpíngyīngzǒutóng

jīnlǎoqiělǎnshìbǎi

měièliǎngwàngshuínéngqiángzhuīzhú

jiāngyánbànbáishāoshāocóngshǔ

沿yánwàixíngānnéngxùnxīn

yóuláibáowèifànzhǐtuō

wàiwèishù

zuósànyōuǒushàngtiānfēng

shānzhèngchūnfēngméngrōngwàn

érwèijiācǎizhìliáo

shuícóngbāocángzhìchú

chángjiàoyōulièdànshuì

kuàngxiàzhǎngrénjiānzhèngyán

yōurénshìfànbǎoshūshū

kùnběichuāngfēngfēngwēidòngchuāngzhú

ōushífēnmǎnrénshìzhēn

shuǎngpiāoxiāntóuqīngkuài

rénduōliángshú

wèiwènliúlúnránzhěnzāo

苏轼简介

唐代·苏轼的简介

苏轼

苏轼(1037-1101),北宋文学家、书画家、美食家。字子瞻,号东坡居士。汉族,四川人,葬于颍昌(今河南省平顶山市郏县)。一生仕途坎坷,学识渊博,天资极高,诗文书画皆精。其文汪洋恣肆,明白畅达,与欧阳修并称欧苏,为“唐宋八大家”之一;诗清新豪健,善用夸张、比喻,艺术表现独具风格,与黄庭坚并称苏黄;词开豪放一派,对后世有巨大影响,与辛弃疾并称苏辛;书法擅长行书、楷书,能自创新意,用笔丰腴跌宕,有天真烂漫之趣,与黄庭坚、米芾、蔡襄并称宋四家;画学文同,论画主张神似,提倡“士人画”。著有《苏东坡全集》和《东坡乐府》等。

...〔 ► 苏轼的诗(2851篇)