《淳祐七年丁未十一月朔蔡九轩自江东提刑归抵家时三馆诸公以风霜随气节河汉下文章分韵赋诗送别得河字》拼音版

宋代牟子才

chúnyòuniándīngwèishíyuèshuòcàijiǔxuānjiāngdōngxíngguījiāshísānguǎnzhūgōngfēngshuāngsuíjiéhànxiàwénzhāngfēnyùnshīsòngbié--móuzicái

qúnzhīfēngqiānzhànggāotàiwēizuǒlíngxīngchéngmíngzhezuòxiānshìhànqīngyúnxiānglǎoyán

yíngzhōuxuéshìshuǐcāngpèiqīngxiǎngjiáxiéyúncháorénzhòngxuǎnhányǎngzhōujīngé

shísōuluójǐncáijiélùnshìwǎngwǎngxiánjǐngyòuguózhīzhènkěnwèigōngqīngdào

dāngniánchéngchùdǐngnàiyuànwéntóngzhéqìngshāngzhòngzuìbǎoguòěrníngyǒu

wénsōusuǒwǎngjǐnyáoyǒngdànchóuàoláiguǎnyǒujìnjīnshíxiāngdàng

nénglìnghuángsǒngtiānshìtàihuábìngcuóénánbèijǐnbàntiānxiàfānzuòcǎishāngchánduō

shìruòbiànmáogěngshénzhějīnghǎijiējiǔzuòxiǎngjìnyīngfēié

西shānyǒusūnshèngwéncǎièrshí宿xīnbāoluófāngfēizhāngchǔsāohuìshuòqiěyǎnchénbēi

éguānpéngdǎoliǎngbīngshǔlíngfēngérjiùzhīlùnnǎijiàngyāo

gāngshūyǒuwēibànchénshǒulínchùzhèndiànxīnhàndǐngé

yōuránqúnkuìshēnshěngsòngzhīruòqīngfēngguòfènghuángkěnzhuóshāngtiānshān

殿diàntóubàishūyǒngèzhǐdiǎnguīwènyānjiāngsuōyàojīnwèiruòliú退tuìbāoshúkǎopánguò

使shǐliùpèiyǒngróuěrqīngjiérénshìtuózhīchūzhòuyǒushíjiùshīqiū

jiǎnshēnghòujiéhángfēipèiyīngshūqiánshíliánzhāngshēnmèngmínfán

tiāngāowénxīnzhuǎnqièwèirénrěngānsuōjiānxīnshìyōuguóniànlüèxiāngshì

jūnjīnxúnzhíchuàixīnwèijūnjiànníngyuányòuguóshìwèichángyǎngwéidōng

yòujiànshàoshènggèngzhānghuòcǎnbǎizhécuòchēngshìjiānguìdàoshūdàilèizhúé

yánzhěmèi姿yāoqīngxuāntiāoqiǎogānānātiándànxīngjiǔhānqǐnxuānmíngzòutuó

jiànjūnchāoránxǐnghuíshǒuwànwàngpéngtǎngpéigāofēngjiàhuángguīàoquánshíjiānsuō

yōnggōuwǎnhuòyuǎnhuòchóuqīngóshūtóngquēyuèlòuchūduàn鸿hóngyǐngpiāomiǎoháijiànme

niánxièhòutánjiùshìzhǎngxiàozhòngāā

牟子才简介

唐代·牟子才的简介

牟子才,字存叟,号存斋,井研(今属四川)人。牟桂子,宋代官吏、学者。宁宗嘉定十六年(1223)进士,调洪雅尉,监成都府榷茶司卖引所。理宗宝祐元年(1253),以军器少监兼国史院编修官、实录院检讨官、崇政殿说书,累迁礼部尚书兼给事中。度宗即位,进端明殿学士。以资政殴学士致仕。有《存斋集》,已佚。其子牟郧亦为学者,著有《陵阳集》,其孙牟应龙亦为学者,人称祖孙三才人。

...〔 ► 牟子才的诗(11篇)